De relatie tussen alcohol en chronische hyperventilatie
Chronische hyperventilatie gecombineerd met alcohol is heus niet zo een goed idee. Meer nog, alcohol kan gezien worden als één van de uitlokkers van hyperventilatie.
Hyperventilatie ontstaat als er door de ademhaling een verstoring gebeurt in het evenwicht tussen zuurstof en koolzuurgas in het bloed. Als men regelmatig hyperventileert, doorgaans zelfs onbewust, dan spreekt men van chronische hyperventilatie. De symptomen van acute hyperventilatie en chronische hyperventilatie zijn omzeggens gelijklopend; alleen zijn deze symptomen bij chronische hyperventilatie minder hevig.
Alcohol kan een uitlokker zijn van een aanval van hyperventilatie. Alcohol wordt in ons lichaam afgebroken tot asceetaldehyde. Door deze stof stijgt de concentratie aan melkzuur en azijnzuur in ons lichaam. De reactie van ons lichaam op deze verhoogde concentratie kan resulteren in een aanval van hyperventilatie.
Als je dus vatbaar bent voor aanvallen van hyperventilatie, is het aangewezen om alcohol slechts in beperkte mate te gebruiken. Helemaal geen alcohol gebruiken, kan zelfs als zeer verstandig bestempeld worden.
Hoe ontstaat chronische hyperventilatie ?
Onze ademhaling past zich aan aan wat wij doen. Tijdens een rustperiode hebben we minder zuurstof nodig en zal er dus trager geademd worden; bij een inspanning hebben we meer zuurstof nodig en daarom gaan we dan ook sneller ademen.
Als we een aanval van hyperventilatie hebben, begint onze ademhaling te versnellen zonder dat daar echt een reden toe is. Zo kan je bijvoorbeeld rustig naar televisie zitten kijken en toch begin je te ademen alsof je een loopwedstrijd achter de rug hebt. Dit kan veroorzaakt worden door stress, door oververmoeidheid of angst of ook door emotionele zaken. Omwille van die factoren maakt ons lichaam onder andere adrenaline, een stresshormoon, aan dat ons lichaam voorbereidt op een inspanning. En die voorbereiding houdt in dat het hart sneller gaat kloppen en dat men sneller gaat beginnen ademen.
Het verschil tussen acute en chronische hyperventilatie
De klachten bij chronische hyperventilatie zijn gelijklopend aan die van acute hyperventilatie; maar ze komen in minder erge mate voor. Vaak beseft men zelfs niet dat men die klachten heeft. De klachten die het meest voorkomen zijn hoofdpijn, vermoeidheid, hartkloppingen, onrustig zijn, steken in de borst.
Omdat de symptomen maar vaag voorkomen, is het dan ook heel moeilijk om tot de juiste diagnose te komen. Dit kan voor de persoon die aan de hyperventilatie lijdt zeer frustrerend zijn. Enerzijds voelt die wel aan dat er iets gaande is, maar anderzijds vindt men niet direct een aanwijsbare oorzaak voor de klachten. Heel vaak ook zullen de klachten zoals vermoeidheid, prikkelbaarheid, gestresseerd zijn toegewezen worden aan een andere oorzaak dan hyperventilatie.
Chronische hyperventilatie genezen, kan dat?
Als uiteindelijk toch de diagnose van een chronische hyperventilatie is gesteld; dan komt men voor een ander probleem te staan; namelijk dat er tegen deze aandoening geen medicijnen zijn. Toch hoeft men niet te wanhopen want Bachbloesems kunnen op een zeer efficiënte manier mensen met chronische hyperventilatie helpen.